تأثیر یک دوره فعالیت هوازی منتخب بر میزان اختلالات خلقی دانش آموزان ۱۵ تا ۱۸ ساله

هدف کلی این پژوهش تعیین تأثیر یک دوره فعالیت هوازی بر میزان اختلالات خلقی (افسردگی و شیدایی ) دانش آموزان 15 تا 18 ساله است. منظور از اختلالات خلقی در این پژوهش تغییر خلق نسبتاً ثابت و دایمی همراه با تغییرات مشخص در تفکر، رفتار و نگرش است که انواع آن افسردگی ، نیمه شیدایی و شیدایی است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و به صورت میدانی انجام شده است . جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهرستان شیراز در سال تحصیلی84 ـ 83 بوده است . حجم جامعه براساس اعلام اداره کل آموزش و پرورش شیراز در زمان پژوهش 27943 نفر بوده است . به صورت تصادفی خوشه ای 414 نفر از جامعه اصلی انتخاب و پرسشنامه اختلالات خلقی بین آنها توزیع و پس از تکمیل جمع آوری شد. 72 نفر از نمونه های مورد پژوهش علایم افسردگی یا شیدایی داشتند که به صورت تصادفی ساده از بین آنها 40 نفر انتخاب و براساس نتایج آزمون مقدماتی در 4 گروه همتاسازی شدند. گروه آزمایش افسردگی ، گروه گواه افسردگی ، گروه آزمایش شیدایی و گروه گواه شیدایی . ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا موسوم به (فرم کوتاه ) بوده است . این پرسشنامه 71 سؤال شامل 8 مقیاس بالینی و 3 مقیاس روایی دارد. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است . پس از آزمون مقدماتی ، گروههای آزمایش 8 هفته ، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه در فعالیتهای منتخب هوازی با شدت 55 تا 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی شرکت کردند. پس از اتمام دوره آزمایش از هر 4 گروه آزمون نهایی مجدد به عمل آمد و با استفاده از تحلیل کوواریانس نتایج زیر حاصل شد: بین میانگین نمرات افسردگی پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معنادار مشاهده گردید. به عبارت دیگر تمرینات هوازی منتخب به طور معناداری در کاهش افسردگی مؤثر بوده است (001/0p<). همچنین بین میانگین نمرات شیدایی پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری مشاهده گردید. به عبارت دیگر فعالیتهای هوازی منتخب به طور معناداری در کاهش شیدایی مؤثر بوده است (001/0 p<)